Antoni Kaczmarek

Ur. w Pasierbach (pow. Gostyń) 10 czerwca 1932 r. w rodzinie nauczycielskiej. W czasie wojny wysiedlony do Tarnowa. Liceum ogólnokształcące oraz roczny kurs pedagogiczny ukończył w Lesznie, a studia wyższe w zakresie historii na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu (temat pracy magisterskiej: „Patriotyzm wsi leszczyńskiej”). Odbył również 3-letnie zaoczne studium nauczycielskie w zakresie muzyki w Szczecinie.

Początkowo nauczyciel w Szkole Podstawowej w Pawłowicach, a następnie w Górznie i Rydzynie. W latach 1962-1972 był kierownikiem i dyrektorem Szkoły Podstawowej w Dłużynie. W latach 1972-1985 był dyrektorem Szkoły Podstawowej w Bukówcu Górnym, która za jego rządów przeżywała znaczący rozkwit w dziedzinie kultury i sportu.  W swojej pracy dydaktycznej, także w Bukówcu, zawsze duży nacisk kładł na wychowanie przez muzykę i sport, prowadząc liczne dziecięce chóry, zespoły muzyczne i sportowe. W Bukówcu przyczynił się do ocalenia tradycji muzykowania na dudach.

Jest autorem monografii „Bank Ludowy 1892-1950 i Bank Parcelacyjny 1901-1919 w Przemęcie” (1979). Jego praca „Moja działalność sportowa 1945-1985” (1985) uhonorowana została Medalem im. Jana Amosa Komeńskiego. Napisał wiele artykułów do prasy lokalnej, głównie o tematyce historycznej.

Po odejściu na emeryturę nie zaprzestał aktywnej działalności społecznej i kulturalnej. Jako dyplomowany nauczyciel muzyki udziela się m.in. jako instruktor licznych zespołów śpiewaczych w gminie Włoszakowice.