W Wielką Sobotę, najczęściej idąc ze święconką, zabiera się do kościoła naczynie (butelkę, kankę, słoik) i w tym naczyniu przynosi się poświęconą w obrządku Wielkiego Tygodnia wodę. Wody tej nie wnosi się do żadnego pomieszczenia.

Zaraz po świętach gospodarz (rzadziej gospodyni) jedzie na pole i święci oziminy. Robi to najczęściej sosnową gałązką. Chodząc po polu i święcąc modli się w intencji pomyślnego roku dla rolników i dobrych plonów. Gałązkę, którą święcono zatyka się w ziemię na końcu pola. Często przed rozpoczęciem święcenia na początku pola wbija się dwie skrzyżowane święcone palmy.